Vraag aan Mr. Rens Grimminck en Drs. Sander van Gelderen van De heer S.H. te R.:
Enkele jaren geleden ben ik gescheiden. Samen met mijn ex-echtgenote hebben wij twee dochters van 17 en 19 jaar. Ik betaal momenteel een bepaald bedrag aan alimentatie aan mijn ex-echtgenote. Daarnaast voorzie ik door middel van een aanvullende alimentatie in het levensonderhoud van mijn beide dochters. Mijn oudste dochter gaat bovendien in september studeren aan de Universiteit van Tilburg. Ook deze studiekosten wil ik voor mijn rekening nemen. Graag zou ik van u vernemen of de verschillende bijdragen aftrekbaar zijn. Een complicerende factor in het geheel is, dat ik medio december een nieuwe baan in Zwitserland zal aanvaarden. In dat verband zal ik definitief verhuizen naar Basel. Mijn huidige (gefinancierde) woning wil ik daarom zo snel mogelijk verkopen. Doe ik daar vanuit fiscaal perspectief verstandig aan? Ik heb namelijk begrepen, dat ik onder voorwaarden nä emigratie nog 2 jaren kan profiteren van de hypotheekrenteaftrek. Een collega wist mij te vertellen, dat ik in dat geval moet opteren voor binnenlandse belastingplicht. Is dat inderdaad zo en kleven aan een dergelijke keuze wellicht ook nadelen?

De alimentatie die u aan uw ex-echtgenote betaalt, is in beginsel volledig aftrekbaar als onderhoudsverplichting van het zogenaamde box 1-inkomen (persoonsgebonden aftrek).

De alimentatie voor uw dochters is onder bepaalde voorwaarden aftrekbaar als uitgaven voor levensonderhoud (persoonsgebonden aftrek). Deze bedragen zijn echter genormeerd. Bovendien moet aan een aantal voorwaarden zijn voldaan:

• Uw dochters hebben de leeftijd van 30 jaar nog niet bereikt;
• U heeft geen recht op kinderbijslag op grond van de Algemene Kinderbijslagwet (AKW) of een soortgelijke vergelijkbare buitenlandse regeling;
• Uw dochters hebben geen recht op studiefinanciering volgens de Wet Studiefinanciering (WSF);
• U onderhoudt uw dochters in "bepaalde mate".

De genormeerde aftrekbedragen zijn afhankelijk van de leeftijd van uw dochters en de mate waarin u hen onderhoudt. Vorenstaande geldt eveneens voor de bijdrage in de financiering van de studie van uw oudste dochter.

Door het vertrek naar Zwitserland eindigt in Nederland uw binnenlandse belastingplicht. Indien u na uw vertrek bepaalde Nederlandse inkomsten blijft houden (bijvoorbeeld belastbare inkomsten uit de eigen woning in Nederland), kwalificeert u als buitenlands belastingplichtige.

U heeft als buitenlands belastingplichtige echter geen recht meer op aftrekposten als alimentatiebetalingen en onderhoudsverplichtingen. Ook heeft u geen recht meer op heffingskorting en evenmin op heffingsvrij vermogen in box 3.

Aangezien u het merendeel van uw inkomen in Zwitserland genereert, zult u nauwelijks profiteren van de kwalificatie als buitenlandse belastingplichtige (geen Nederlandse inkomensbronnen).

Na emigratie (geen tijdelijke uitzending) wordt u ook voor de inkomstenbelastingheffing aangemerkt als inwoner van Zwitserland. U zult dus aldaar belasting verschuldigd zijn over uw inkomen en komen de alimentatie- en onderhoudsverplichtingen (eventueel) tot uitdrukking in uw Zwitserse aangifte inkomstenbelasting.

Er bestaat inderdaad de mogelijkheid om te kiezen voor de regeling van binnenlandse belastingplichtigen. Dit recht geldt alleen voor buitenlandse belastingplichtigen, die in een lidstaat van de Europese Unie of in een verdragsland (met uitzondering van Zwitserland!!!) wonen.

U kunt dus niet kiezen voor fictieve binnenlandse belastingplicht. Maar niet getreurd: het kiezen voor fictieve binnenlandse belastingplicht is namelijk alleen interessant als u een substantieel gedeelte van uw wereldinkomen in Nederland verwerft. Daarvan is in uw geval geen sprake. Derhalve zijn er geen nadelige fiscale gevolgen verbonden aan het snel verkopen van uw woning.